ΕΑΝ ΑΠΟΣΤΑΤΗΣΟΥΝ, ΓΙΝΟΝΤΑΙ 3η ΔΥΝΑΜΗ

Η αποψινή μετάβαση 134 Μελών  στην Ιταλία, αποτελεί μια ακόμα ομαδική δράση του Συνδέσμου, η οποία έχει μια ειδοποιό διαφορά με προηγούμενες:
Εμπεριέχει στοιχεία που αφορούν το “ανθρώπινο αλισβερίσι” και την “συμβίωση” ανθρώπων που ουδέποτε (ή έστω σπάνια) ανταμώθηκαν.
Μια μικρή κοινωνία μές στην κοινωνία έχει ήδη δημιουργηθεί και η μεγάλη γεωγραφική απόσταση των εμπλεκομένων κατέστει να έχει αδιάφορο ρόλο ή, να αποτελεί ακόμα και πλεονέκτημα.

ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ;
Μαζί, καταφέραμε πολλά.
Εάν -διαλογιζόμενοι- ρωτούσαμε αφηρημένα: «Τι άλλο θα μπορούσε να γίνει αυτά τα χρόνια…;», πραγματικά θα ήταν δύσκολο να δοθεί μια απάντηση που δεν θα είχε το στοιχείο της υπερβολής.

ΚΙ ΑΛΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ
Θα μπορούσε όμως να “υποβληθεί” και ένα παρόμοιο ερώτημα χωρίς το στοιχείο του “διαλογισμού”, αλλά της ουσιαστικής καθημερινότητας:
– «Τι άλλο μπορεί να γίνει…;».
Πολύ ωραίο ερώτημα. Πάμε να του δώσουμε μια απάντηση.

ΟΙ ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ
Ο Σύνδεσμος απευθύνεται στους αγρότες, στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας, στους πολίτες (γενικά) που έμεσα ή άμεσα είναι εμπλεκόμενοι με τον αγροτικό κόσμο. Αυτοί -πάνω/κάτω- είναι οι δυνητικοί παραλήπτες των δράσεων.
Υπάρχει όμως μια κατηγορία πολιτών, στους οποίους δεν απευθύνεται ο Σύνδεσμος: Είναι οι συνταξιούχοι της ζωής!
Δεν αναφερόμαστε -φυσικά- στους συνταξιούχους της δουλειάς, πολλοί εκ των οποίων έχουν θετικό ενεργητικό ρόλο στην κοινωνία και στην επαγγελματική δράση.
Ο «συνταξιούχος της ζωής», μπορεί να είναι 30, 35 ή 45 χρονών, να έχει “αράξει” σε μια συγκυριακή ευμάρεια και να μην τον αφορά τίποτα περισσότερο, πέρα από το αντικείμενο που του δίνει την συγκυριακή ευμάρεια.
Εμάς, δεν μας αφορούν αυτοί οι άνθρωποι. Και δεν πρέπει να μας αφορούν…
Εμείς, θα πρέπει να συνεχίσουμε να αναζητούμε διεξόδους, καινοτόμες απαντήσεις σε επαγγελματικούς προβληματισμούς και -γιατί όχι- να δημιουργούμε αντικείμενα.

ΤΙ ΑΛΛΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ;
Ο Σύνδεσμος, έχει μια αρκετά “μεγάλη πίτα” απλωμένη αυτή τη στιγμή, η οποία -λειτουργικά- είναι διαχειρίσιμη.
Εκδρομές, δικονομικές πιέσεις για τις πληρωμές, η καθημερινότητα των Μελών (pdf και …άλλα εδώδιμα αποικιακά), το …πολυβασανισμένο θέμα των δανείων (το οποίο υφίσταται όπως ακριβώς το έχουμε ήδη πει στις ενημερωτικές συγκεντρώσεις), τα τρακτέρ και τα λοιπά…
Αυτή η “πίτα δράσεων” αναμένεται το νέο έτος να μεγαλώσει.
Αυτό, είναι ένα αδιάφορο ή (και) κακό νέο για τον «συνταξιούχο της ζωής», όμως είναι ένα καλό νέο για …όλους εμάς τους υπόλοιπους.

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Εξ’ αιτίας όλων αυτών, υπάρχει η σοβαρή σκέψη η φετινή Γενική Συνέλευση να γίνει στα μέσα Ιανουαρίου και όχι τον τελευταίο μήνα του έτους, όπως καθιερώθηκε τα προηγούμενα χρόνια.

ΕΙΜΑΙ ΗΔΗ ΣΤΟ ΠΛΟΙΟ
Μ’ αυτές τις σκέψεις κι αυτά τα δεδομένα, 134 Μέλη ταξιδεύουν σε λίγες ώρες για την Ιταλία.
Εκατόντριαντατέσσερις!
Δηλαδή, εάν -για παράδειγμα- αυτοί που θα βρίσκονται τη Δευτέρα στην Ιταλία, αποστατήσουν και δημιουργήσουν έναν (καινούργιο) σύνδεσμο, μάνι-μάνι γίνονται ο 3os (σε ανθρώπινο δυναμικό) σύλλογος.
Άκου να δεις…
Ρε μπας και σκάβουμε το λάκο μας…: