ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ, Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ, ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ Α.Π.Ε.

Εγγυητική για ένα έργο ΑΠΕ όπου υπάρχουν …μηδαμηνά δεδομένα!

Την ώρα που -βάσει του σχεδίου νόμου του Υπ. Ενέργειαςοι μικροεπενδυτές θα κληθούν να καταβάλουν εγγυητική τραπέζης για να διατηρήσουν ενεργό το αίτημά τους για εγκατάσταση φωτοβολταϊκού, υπάρχουν δύο ακόμη παράμετροι (εξίσου σημαντικοί) που αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα:

1. Πόσο θα κοστίσει η εγκατάσταση του φ/β, όταν (και εάν) υπάρχει θετική εξέλιξη στο εμπλεκόμενο δίκτυο του επενδυτή;
2. Ποια θα είναι η τιμή αποζημίωσης ανά kWh;

Η κατάσταση που επικρατεί παγκοσμίως, δεν είναι μόνο κακή, αλλά -ακόμα χειρότερα- έωλη.
Διότι σε μια (μόνιμα) κακή κατάσταση, υπάρχει το πλεονέκτημα ότι …γνωρίζεις την κατάσταση.
Στο θέμα των Α.Π.Ε. η πολιτεία οφείλει να συγκεκριμενοποιήσει το πλαίσιο (όσο γίνεται).
Δηλαδή να “απαντήσει” στο ερώτημα του αγρότη και μικροεπενδυτή:
Εφόσον εμπλακώ σε δυνητικό έργο που θα γίνει το έτος …2025, θα είμαι βιώσιμος…;


Στην “ελεύθερη αγορά”, θα ήταν παράλογο για έναν επενδυτή να ζητήσει “κρατική απάντηση” στο παραπάνω ερώτημα.
Όμως, η συγκεκριμένη αγορά καθορίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις αποφάσεις της πολιτείας.
Άρα, δεν είναι καθόλου παράλογο να ζητάει ο μικροεπενδυτής μια “συγκεκριμενοποίηση” του μελλοντικού τοπίου, ιδιαίτερα όταν καλείται να καταβάλει υψηλότατη εγγυητική, επί αυτού του άγνωστου τοπίου.

Όμως -για να πούμε και την …παραγωγική κακία μας- η πολιτεία δεν έχει καθορίσει σε πολλά σημεία, το τρέχον πλαίσιο των ΑΠΕ, ζητάμε να καθορίσει το μελλοντικό;
Δηλαδή, ποιος θα μας δώσει (για παράδειγμα) απάντηση σε δυο -πρόχειρα- ερωτήματα που αφορούν το σήμερα:
1. Πότε θα ξεκινήσει ο συμψηφισμός σε δεκάδες έργα net metering;
2. Ποια είναι η τιμή αποζημίωσης για την πλεονάζουσα παραγωγή (75-25) του net metering των αγροτών;

Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία που παρατίθενται στο άρθρο του Θ. Παναγούλη στο energypress:


Ασφυκτικές είναι οι πιέσεις που ασκούνται στους επενδυτές από την αύξηση του κόστους του εξοπλισμού για την κατασκευή φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων.
Οι αυξήσεις σε σχέση με τις αρχές του 2021, πλέον φθάνουν το 35% στα πάνελς, το 75% στα καλώδια εναλλασσόμενου ρεύματος, το 35% στα καλώδια συνεχούς, το 20% στους υποσταθμούς ΧΤ/ΜΤ, ενώ αυξήσεις παρατηρούνται και στις μεταλλικές βάσεις παρότι εκεί λόγω της μεγέθυνσης της ισχύος των πάνελς κανονικά το ανηγμένο ανά watt κόστος θα έπρεπε να μειώνεται.
Σύμφωνα με αναλυτικά στοιχεία που παρουσίασε ο ΣΠΕΦ σε πρόσφατο ενεργειακό συνέδριο, σε μεσοσταθμικό επίπεδο η αύξηση του κόστους κατασκευής ενός τυπικού φωτοβολταϊκού πάρκου φτάνει το 1520%, στοιχείο που συμφωνεί και με πρόσφατη διεθνή ανάλυση του ΙΕΑ.
Όπως είναι φυσικό η εξέλιξη αυτή έχει ανατρέψει τους προϋπολογισμούς των επενδυτών.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΠΕΦ κ. Στέλιο Λουμάκη στις αρχές του 2021 για ΤΑ στα 65.74 ευρώ/MWh και τα τότε κόστη κατασκευής ενός τυπικού Φ/Β πάρκου των 400 kW περιλαμβανομένων των όρων σύνδεσης ΔΕΔΔΗΕ ύψους ~60,000 ευρώ, το project IRR κυμαινόταν στο ~7.5%.
Σήμερα και παρά την παράταση της τιμής των 65.74 ευρώ/MWh το project IRR έχει μειωθεί στο ~5% ένεκα της αύξησης του κόστους του εξοπλισμού κατά 15-20%, καθιστώντας πολλές επενδύσεις προβληματικές λόγω της αύξησης του πληθωρισμού αλλά και των επιτοκίων που θα ακολουθήσει.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που διεξήγαγε ο ΣΠΕΦ, για να επανέλθει το project IRR στο επίπεδο του 7.5% σε ένα τυπικό έργο των 400 kW εκτός διαγωνισμού, απαιτείται η προσφερόμενη ΤΑ να ανέλθει στα επίπεδα των 7679 ευρώ/MWh.
Σε απόλυτα δηλαδή μεγέθη η ζητούμενη αύξηση κινείται στα 10-13 ευρώ/MWh και είναι μικρότερη από αυτήν των 17 ευρώ/MWh που δόθηκε τον περασμένο Μάρτιο με τον ν. 4903 στα μικρά αιολικά ισχύος έως 6 MW.

Back to top button