ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ 10 ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ

Ορισμένα πράγματα, είναι κοινώς παραδεκτά: Ο ήλιος βγαίνει απ’ την ανατολή, το φεγγάρι δεν είναι τετράγωνο, ο ΠΣΑΦ έχει πολλά Μέλη κι ο Κινέζος την έχει μικρή. Την εμπιστοσύνη στον Αμερικάνο.

Ας αναδείξουμε και ορισμένα άλλα πράγματα, που -για έναν κοινό νου– δεν αποδέχονται αμφισβήτησης, ωστόσο δεν είναι τόσο δημοφιλή ως παραδοχές όπως (πχ) το ..φεγγάρι που δεν είναι τετράγωνο…

Παραδοχή 1η: Ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί μιας Κυβέρνησης είναι οι καλύτεροι που θα μπορούσαν να υπάρξουν, εφόσον -σε ένα Δημοκρατικό καθεστώς- επιλέχτηκαν από τον “καθ’ ύλη αρμόδιο” (ή …τύποις αρμόδιο), λαό. Σε δημοκρατικό καθεστώς, κανένας ως σήμερα δεν …σήκωσε το χέρι του για να γίνει Πρωθυπουργός και …αυτομάτως του παραχωρήθηκε η θέση…!

Παραδοχή 2η: Ένα μέρος του λαού, λες και ζει κι αναπνέει για να φτάσει η στιγμή που θα εξοργιστεί και θα βρίσει, ξαφνιασμένος (δήθεν) από την (οποιαδήποτε) τραγωδία.

Παραδοχή 3η: Το Κράτος ΔΕΝ ξεκινάει μετά από μια εκλογική διαδικασία. Σε μια εκλογική διαδικασία, είθισται απλώς μια Κυβέρνηση να παραδίδει σε μια άλλη Κυβέρνηση, πάντα όμως εντός του ιδίου Κράτους, το οποίο υφίσταται έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον.

Παραδοχή 4η: Όλα τα παραπάνω, θα μπορούσαν να αφορούν το έτος 2018, το έτος 2008 ή το έτος 1998. Μικρή η διαφορά, έστω κι αν την μετράμε με τραγικό τρόπο, μέσω ανθρώπινων ζωών.

Παραδοχή 5η: Όσο θα υπάρχει η μεγάλη μάζα πολιτών που θα έχει ταπεινά κριτήρια για να συμπαθήσει ή να αντιπαθήσει ένα πολιτικό κόμμα ή έναν πολιτικό, τόσο θα υπάρχουν πολιτικοί που θα υπολογίζουν στις αποφάσεις τους πρώτα το πολιτικό κόστος και έπειτα (πολύ έπειτα!!!) το γενικότερο κοινωνικό όφελος.

Παραδοχή 6η: Κατηγορούνται (από εκατομμύρια πολίτες) οι πολιτικοί, ότι …λένε ψέματα.

Ένα ερώτημα: Εάν πουν την αλήθεια, θα εκλεγούν…;

Ρεπορτάζ 1o: Μόλις πριν λίγες ώρες συνομιλούσα τηλεφωνικά με μια κυρία/Μέλος του Συνδέσμου και της ανέφερα την “6η παραδοχή”, όπου υπήρξε και μια σύγχυση στο να αλληλοκατανοήσουμε τι λέμε. Ο διάλογος ήταν ο εξής:

–    “Μόνο ένας Πρωθυπουργός τόλμησε να πει την αλήθεια και κανένας άλλος…” (ανέφερε και ένα όνομα τέως Πρωθυπουργού)

–   “Ξαναεκλέχτηκε…”;

–   “Εεε… όχι…”

–   “Άρα, μήπως έκανε λάθος που είπε την αλήθεια…;” (εάν υποθέσουμε ότι την είπε!).

Παραδοχή 7η: Όταν παίρνω μέτρα για κάτι που χτίστηκε σε γη όπου θα έπρεπε να περνάει το νερό, είμαι ο “ανάλγητος υπουργός“. Όταν περάσει το νερό -με όλες τις συνέπειες– τότε είμαι ο “υπουργός που δεν έκανε τίποτα”.

Παραδοχή 8η: Η παραδοχή Νο 7 στο ίδιο κανάλι με τον ίδιο παρουσιαστή και τον ίδιο διευθυντή ειδήσεων. Ο υπουργός (κατά το δοκούν) είναι “ανάλγητος” αλλά …και “δεν έκανε τίποτα όταν έπρεπε” !

Παραδοχή 9η: Ο παρουσιαστής και ο διευθυντής ειδήσεων της 8ης παραδοχής, έχοντας την διαχείριση ενός εμπορικού προϊόντος (Κανάλι), πουλάει αυτό που θέλει να αγοράσει ο κοσμάκης: Συμπόνοια ή οργή (κατά περίπτωση). Εάν πουλήσει “νηφαλιότητα” και “ορθολογισμό”, θα φύγουν τα πελατάκια και θα πάνε στο απέναντι κανάλι που -επίσης- πουλάει “αίμα“.

Παραδοχή 10η: Είναι απίθανο ο επιρρεπής πολίτης της “Παραδοχής No 5” να έχει φτάσει διαβάζοντας σε αυτές τις γραμμές εδώ, οπότε όπως καταλαβαίνετε η κουβέντα είναι …μεταξύ μας. Σαν ξεχαρμάνιασμα. Τουλάχιστον, βρίσκουμε την ασθένεια, έστω κι αν η γιατρειά δεν εξαρτάται από μας.

EXΩ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑ

Αφού συμφωνήσαμε (θέλω να πιστεύω) στις “παραδοχές“, ας πέσει και το ερώτημα:

Εάν ο γιος σου αύριο-μεθαύριο, είχε το “ψώνιο” να πάει για Βουλευτής, τι θα τον συμβούλευες;

Να πει αλήθειες, με (σφοδρό) κίνδυνο να “πατώσει” ή να πει υπερβολές (sic) ώστε να έχει μια πιθανότητα εκλογής…;

Το ερώτημα σχολιάζει, γνωστός λαϊκός ποιητής:

Ο ΚΙΜΑΣ

Την ταμπέλα στα κρεοπωλεία θα την έχετε δει: ” Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη”.

Εμείς οι υπόλοιποι, που δεν μας αρέσει ο κιμάς …τι φταίμε…;